1. Usunięcie chirurgiczne zębów ósmych, tzw. mądrości :
  2. Ekstrakcja zęba zatrzymanego :
  3. Chirurgiczna ekstrakcja zęba :
  4. Dokończenie ekstrakcji rozpoczętej w innym gabinecie :

Powyższe procedury ( 1,2,3,4) przebiegają w gabinecie w podobny sposób. 
Wymagana jest wstępna diagnostyka polegająca na wykonaniu pantomogramu, który robimy na miejscu, bezpośrednio przed zabiegiem. 
Pacjent po wejściu do gabinetu płucze usta specjalnie do tego przeznaczonym antyseptykiem, aby zmniejszyć ryzyko powikłań. 
Otrzymuje znieczulenie miejscowe nasiękowe/przewodowe.
Po usunięciu zęba, jeśli przypadek tego wymaga lekarz zakłada szwy ( przeważnie są one wchłanialne , nie wymagają kolejnej wizyty w gabinecie).|
Po zabiegu pacjent otrzymuje zalecenia, których powinien przestrzegać, aby gojenie przebiegało prawidłowo.

  1. Hemisekcja / radektomia :

Hemisekcja / radektomia są to zabiegi pozwalające w określonych okolicznościach na uratowanie zęba „spisanego na straty”. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym po wcześniejszej diagnostyce rtg wykonywanej na miejscu w naszym gabinecie.

Zabieg hemisekcji wskazany jest, gdy występują zmiany okołowierzchołkowe przy korzeniach a leczenie kanałowe (endodontyczne) nie jest już możliwe. Kolejnymi wskazaniami są głęboka poddziąsłowa próchnica korzenia, głębokie zapalenie tkanek przyzębia tylko wokół jednego korzenia oraz złamania zębów, w których można jeszcze uratować jeden z korzeni.

Zabieg radektomii wykonuje się z powodu znacznego zniszczenia jednego z korzeni zęba, który nie nadaje się od leczenia.

Radektomia polega na odcięciu i usunięciu jednego z korzeni zęba wielokorzeniowego. Pozostały korzeń lub korzenie są pełnowartościowe i po odpowiednim  leczeniu i nadbudowie stają się zębem, który nadal służy pacjentowi.

  1. Plastyka połączenia ustno-zatokowego :

Zdarza się, że ekstrakcja zębów górnych przedtrzonowych i trzonowych powoduje powstanie połączenia pomiędzy jamą ustną a zatoką szczękową. 
Dzieje się tak z powodu tego, że wierzchołki korzeni tych zębów tkwią w świetle zatoki szczękowej. 
W przypadku podejrzenia połączenia ustno-zatokowego wskazane jest wykonanie pantomogramu i/lub zdjęcia zatok obocznych nosa. Należy wykluczyć obecność stanu zapalnego w zatokach szczękowych, torbieli lub materiału  obcego. 
Wykonanie plastyki połączenia ustno-zatokowego przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym . Polega na odseparowaniu dziąsła i przemieszczeniu go w taki sposób, aby zamknąć otwór do zatoki powstały po ekstrakcji zęba.
Rana zostaje zaopatrzona szwami. Pacjenta otrzymuje zalecenia pozabiegowe. 
Ich przestrzeganie pozwala na uniknięcie powikłań po zabiegu i szybkie gojenie.

  1. Nacięcie i ewakuacja ropnia 
  2. Resekcja wierzchołka korzenia :

Dzięki temu zabiegowi możemy uratować ząb, którego wierzchołek korzenia jest objęty zmianą zapalną ( np. torbiel ) a leczenie zachowawcze nie przynosi efektu.
Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym.
Planowanie zabiegu poprzedza diagnostyka rtg .Dzięki temu lekarz wie, jak położony jest korzeń i jak rozległa jest zmiana. Pozwala to na ograniczenie pola zabiegu do minimum a co za tym idzie lepsze gojenie.
Użycie mikroskopu  pozwala wykonać zabieg dokładnie i zgodnie z planem
Podczas zabiegu zmiana zapalna jest usuwana, a wierzchołek korzenia odcinany. 
Korzeń jest szczelnie zabezpieczany specjalnym materiałem (tzw. wypełnienie wsteczne), zabezpieczającym przed dostaniem się drobnoustrojów do wnętrza kanału zęba.
Kolejny etap to wprowadzenie preparatu, który pozwoli na odbudowę kości, która w wyniku utworzenia się zmiany uległa zniszczeniu.
Na ranę zakładane są szwy a pacjent otrzymuje stosowne zalecenia, przestrzeganie których pozwoli uniknąć powikłań po zabiegu i ułatwi gojenie.